ΕΣΩΣΑ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΗΜΕΡΑ!

 Εκεί που καθόμουν, ξαφνικά τα μάτια μας συναντήθηκαν! Καθώς περπατούσε στο διάδρομο, ανάμεσα στις πτέρυγες, αισθάνθηκα την ανάγκη του και αμέσως ήξερα ότι έπρεπε να τον βοηθήσω! Κούνησα την ουρά μου, όχι πολύ έντονα, μη τον τρομάξω..Καθώς σταμάτησε μπροστά στο κλουβί μου, μπήκα στη μέση, να μη δεί το "ατύχημα" που είχα πίσω μου, δεν ήθελα να ξέρει ότι δε βγήκα βόλτα σήμερα( αυτοί που εργάζονται εδώ είναι πολύ απασχολημένοι, και δεν ήθελα να τους πεί τίποτα)..
 Όταν διάβαζε την κάρτα με το ιστορικό μου, ήλπιζα να μή νιώσει πολύ άσχημα γι' αυτά που έχω περάσει..Εγώ έχω μόνο το μέλλον να σκέφτομαι και να μπορέσω να αλλάξω τη ζωή κάποιου! Γονάτισε μπροστά μου και με καλούσε με τους γνωστούς ήχους..Έσκυψα τον ώμο μου και χαμήλωσα το κεφάλι μου να τον διευκολύνω και με τις άκρες των δαχτύλων του μου χάιδεψε το λαιμό. Ήταν απεγνωσμένος για συντροφιά!! Ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό του και γω σήκωσα τη πατούσα μου να του πώ ότι όλα είναι μια χαρά. Αμέσως η πόρτα του κλουβιού μου άνοιξε και εγω πήδηξα στην αγκαλιά του! Υπόσχομαι να τον κρατήσω ασφαλή. Υπόσχομαι να είμαι πάντα δίπλα του! Ήταν πολύ τυχερός που βρέθηκε στο διάδρομό μου και θα κάνω τα πάντα να βλεπω αυτο το λαμπρό χαμόγελο και αυτή τη σπίθα στα μάτια του.

 Πόσοι είναι εκεί έξω που ποτέ δεν έχουν περπατήσει στους διαδρόμους..Πόσοι άλλοι θα μπορούσαν να είχαν σωθεί! Εγώ πάντως έσωσα έναν άνθρωπο σήμερα!